Πόσοι Ρώσοι αγοράζουν «Χαλκιδική»;

Η διαφαινόμενη αύξηση των τουριστών από τη Ρωσία φέτος το καλοκαίρι, οι οποίοι θα ξεπεράσουν το ένα εκατ. άτομα, έναντι 700.000 πέρσι, έχει «ανοίξει την όρεξη» και για την πώληση εξοχικών στους πιο ευκατάστατους από αυτούς, οι οποίοι μπορούν να αποκτήσουν ένα σπίτι στη Χαλκιδική. Τα τελευταία 2-3 χρόνια ανά τακτά χρονικά διαστήματα γίνεται αναφορά σε Ρώσους, οι οποίοι αγοράζουν ακριβά εξοχικά στη Χαλκιδική ή οικόπεδα ή αγροτεμάχια για να χτίσουν βίλες. Πόσο αλήθεια είναι, όμως, αυτό;

Πρόσφατα ένας από τους σημαντικότερους developers οικιστικών και εμπορικών project στη Βόρεια Ελλάδα τα τελευταία 15 χρόνια, μου εκμυστηρεύτηκε πως η ιστορία με τις αγορές εξοχικών από Ρώσους στη Χαλκιδική είναι επί της ουσίας ένα φαινόμενο τόσο περιορισμένο που καταντά ασήμαντο.

Μάλιστα, ο ίδιος μου ανέφερε πως αρχικά οι Ρώσοι ήταν σχεδόν αδύνατο γραφειοκρατικά να αγοράσουν σπίτι, όταν ακόμη ίσχυε η περίφημη νομοθεσία περί ειδικής αδειοδότησης των πολιτών τρίτων χωρών, οι οποίοι ήθελαν να αποκτήσουν κάποιο ακίνητο σε παραμεθόρια περιοχή της Β. Ελλάδας. Οταν η συγκεκριμένη νομοθεσία καταργήθηκε και για την περιοχή της Χαλκιδικής, ήδη υπήρχαν πολλοί Ρώσοι που είχαν απογοητευτεί από τη δυσκολία να αποκτήσουν εκεί εξοχικό και είχαν παρατήσει την όποια σχετική επιδίωξή τους.

Παράλληλα, ακόμη και όταν το όλο θέμα διευκολύνθηκε νομοθετικά, προέκυψε άλλη δυσκολία, καθώς υπήρξαν Ρώσοι οι οποίοι ζητούσαν δάνειο από ελληνικές τράπεζες για να αγοράσουν το εξοχικό. Οι περισσότερες, όμως, ελληνικές τράπεζες δεν ήταν σε θέση να εξακριβώσουν το αληθές των φορολογικών στοιχείων των Ρώσων (εάν δηλαδή η φορολογική τους δήλωση ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα) και φαίνεται ότι μόνο κάποιες περιπτώσεις εξυπηρετήθηκαν, μέσω της τράπεζας Κύπρου, η οποία είχε ίδια παρουσία στη ρωσική τραπεζική αγορά.

Ο συγκεκριμένος κατασκευαστής, έχοντας κατασκευάσει ένα υπερπολυτελές συγκρότημα εξοχικών κατοικιών σε προνομιακή περιοχή της Χαλκιδικής, τελικά δεν μπόρεσε να πωλήσει σχεδόν τίποτε και πλέον αναγκάστηκε να το μετατρέψει όλο σε μία λουξ ξενοδοχειακή μονάδα, η οποία θα λειτουργήσει το 2014. Η συγκεκριμένη μονάδα σχεδόν ολόκληρη θα υπενοικιαστεί σε μεγάλους tour operators για όλη τη σεζόν και έτσι ο developer θα αρχίσει να βγάζει ένα μέρος των «σπασμένων» της επένδυσής του.

Η ιστορία αυτή καταδεικνύει πως ιδιαίτερα με το κομμάτι των Ρώσων και των επενδύσεών τους επικρατεί μία υπερβολή, η οποία είναι είτε ακούσια, είτε εκούσια, επειδή κάποιοι υπερβάλλουν και μεγαλοποιούν καταστάσεις για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα. Εάν εξαιρέσει κανείς τέσσερις ξενοδοχειακού χαρακτήρα επενδύσεις από ρωσικά κεφάλαια στη Χαλκιδική, οι οποίες είναι απολύτως υπαρκτές και δείχνουν τον «δρόμο» για την προσέλκυση και άλλων ξένων κεφαλαίων στη χώρα μας, όλα τα υπόλοιπα περί εκατοντάδων αγορών εξοχικών και ακινήτων είναι μάλλον στη «σφαίρα της φαντασίας».

Αντίθετα, καθόλου φανταστικό δεν είναι το γεγονός των ενοικιάσεων εξοχικών, τα οποία οι Ελληνες ιδιοκτήτες τους, είτε από μόνοι τους, είτε σε συνεργασία με κάποια μεσιτικά γραφεία, τα διαθέτουν σε Ρώσους για την καλοκαιρινή σεζόν. Δυστυχώς όμως σ' αυτό το πεδίο επικρατεί ουκ ολίγη φοροδιαφυγή, καθώς πολλές απ΄ αυτές τις ενοικιάσεις είναι «μαύρες» χωρίς κανένα παραστατικό και βέβαια χωρίς κατατεθειμένα ενοικιαστήρια στην εφορία. Οι προς ενοικίαση εξοχικές κατοικίες Ελλήνων, ιδιαίτερα στη Χαλκιδική, έγιναν ιδιαίτερα πολλές την τελευταία διετία και όταν η όλη διαδικασία είναι παράνομη, ασκείται και αθέμιτος ανταγωνισμός, ο οποίος πλήττει τα συμφέροντα των ξενοδοχειακών μονάδων.

Την εργασία της «μαύρης» ενοικίασης ασκούν δήθεν μεσιτικά γραφεία, κάποια από τα οποία είναι μάλιστα στελεχωμένα με ομιλώντες τη ρωσική, οι οποίοι «οργώνουν» τη Χαλκιδική, βρίσκουν κατάλληλες κατοικίες και τις πασάρουν σε πελάτες τους για τη θερινή σεζόν. Η κατάσταση αυτή δυστυχώς είναι ανεξέλεγκτη και μπορεί να περιοριστεί μόνο εάν ελεγχθούν τα «πειρατικά» μεσιτικά γραφεία, που φοροδιαφεύγουν.

http://www.imerisia.gr/