αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ.
Έγιναν κι άλλα, με τη δική τους βαρύτητα και σημασία. Ο σεισμός στο Κράιστσέρτς της Νέας Ζηλανδίας με τους 181 νεκρούς, οι καταστροφικές πλημμύρες στο Μπρίσμπέιν της Αυστραλίας, η πτώση της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι στην Ιταλία ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης, τα ροζ σκάνδαλα που έφεραν ξανά σε δύσκολη θέση τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η επίθεση στη βρετανική πρεσβεία στην Τεχεράνη, οι πρώτες μεγάλες διαδηλώσεις στη Ρωσία κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν, οι σημαντικότερες και μαζικότερες από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, το πέρασμα του τυφώνα Ουάσι από τις Φιλιππίνες με τους 1.249 νεκρούς και τους 55.000 άστεγους.
Αραβική Άνοιξη: το τέλος του αραβικού κόσμου όπως τον ξέραμε
Τυνησία, Υεμένη, Μπαχρέιν, Αίγυπτος, Λιβύη, Συρία. Η Βόρεια Αφρική φλέγεται και τίποτα πια δε θυμίζει όσα ξέραμε και όσα μάθαμε μεγαλώνοντας. Όλα ξεκίνησαν όταν ένας απελπισμένος άνδρας αυτοπυρπολήθηκε. Ακολούθησε ένα ντόμινο εξεγέρσεων, με χιλιάδες νεκρούς και την πτώση ηγετών μετά από δεκαετίες στην εξουσία. Ο Μπεν Άλι στην Τυνησία ήταν ο πρώτος που «έπεσε», μετά από 23 χρόνια στην προεδρία της Τυνησίας. Καταδικάστηκε ερήμιν σε 66,5 χρόνια φυλάκισης. Την ίδια τύχη είχε και ο Σάλεχ στην Υεμένη, αλλά εκείνος φρόντισε πριν αποχωρήσει από την εξουσία, να εξασφαλίσει ασυλία. Τον Φεβρουάριο, ύστερα από αιματηρές διαδηλώσεις και την πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου να γίνεται συνώνυμο της επανάστασης των Αιγυπτίων, ο Χόσνι Μουμπάρακ εξαναγκάζεται σε παραίτηση. Θα ακολουθήσει η φυλάκιση του ίδιου και των γιων του, ένα έμφραγμα και η προσαγωγή του σε δίκη. Ακολουθεί η Λιβύη, η εξέγερση ξεκινάει από τη Βεγγάζη. Ο Καντάφι αρνείται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, το ΝΑΤΟ επεμβαίνει με αεροπορικούς βομβαρδισμούς που ξεκινούν στις 19 Μαρτίου και τον Αύγουστο οι αντάρτες «παίρνουν» την Τρίπολη. Η αυλαία πέφτει με τη δολοφονία του Καντάφι και τουλάχιστον άλλων 30.000 ανθρώπων. 15 Μαρτίου ξεκινά και η εξέγερση στη Συρία, το τελευταίο μέτωπο που παραμένει ανοιχτό. Το καθεστώς του Μπάσαρ αλ Άσαντ σκοτώνει αδιάκριτα νέους, γυναίκες, παιδιά, αντάρτες. Κι εδώ οι νεκροί είναι χιλιάδες. Έπρεπε να φτάσουμε στον Δεκέμβριο για να στείλει ο Αραβικός Σύνδεσμος παρατηρητές στη χώρα. Και πάλι, όμως, το αίμα ρέει ποτάμι.
Ο Όσαμα Μπιν Λάντεν είναι νεκρός, αλλά κάνεις δεν τον είδε
11 Σεπτεμβρίου 2001-2 Μαΐου 2011: η μέρα που «γεννήθηκε» και η μέρα που «πέθανε» ο Οσάμα Μπιν Λάντεν. Κανείς δεν ήξερε τον Σαουδάραβα κροίσο, τον ηγέτη της Αλ Κάιντα, τον πρώην πράκτορα της CIA πριν οι Αμερικανοί τον στοχοποιήσουν για τις επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Από τότε μέχρι και το ξημέρωμα της 2ας Μαΐου ο Λάντεν... κρυβόταν στα βουνά του Αφγανιστάν. Οι Αμερικανοί κομάντος, πάντως, (λένε πως) τον βρήκαν σε μια βίλα στο Πακιστάν. Τον σκότωσαν, τον έριξαν στη θάλασσα, πανηγύρισαν, τελείωσαν. Κανείς δεν είδε ποτέ το άψυχο σώμα του Νο1 καταζητούμενου ανθρώπου στον κόσμο, όπως είδε τον Τσε Γκεβάρα, τον Σάνταμ Χουσεΐν ακόμη και τον Μουαμάρ Καντάφι. Οι Αμερικανοί υποστήριξαν πως τον πέταξαν στη θάλασσα του Ομάν, με όλες τις μουσουλμανικές τιμές, αλλά ιμάμηδες διαφώνησαν πως αυτό ήταν το πρέπον για τη θρησκεία τους. Γρήγορα, διέρρευσε στο διαδίκτυο η πρώτη φωτογραφία με το άψυχο σώμα του μπιν Λάντεν. Αποδείχθηκε ψεύτικη. Ακολούθησε και δεύτερη, ψεύτικη και αυτή. Είπαν ότι ταυτοποίησαν το DNA του με εκείνο της νεκρής αδερφής του. Δε θα μάθει ποτέ κάνεις. Όπως δεν έμαθε ποιος στ’ αλήθεια σκότωσε τον Κενεντι ή ποιος πρόδωσε τον Τσε Γκεβάρα.
Όσλο-Ουτόγια, ο Μπρέιβικ πνίγει στο αίμα τη Νορβηγία
Ξεπερνάει το μακελειό, το σοκ, το λουτρό αίματος, την ανατριχίλα. Το μεσημέρι της 2ας Ιουλίου θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των Νορβηγών γιατί άλλαξε μια για πάντα την κοσμοθεωρία ενός ολόκληρου λαού. Και για όλα αυτά, είναι υπεύθυνος μόνο ένας άνθρωπος: ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ, ένας 32χρονος εθνικιστής, που σκόρπισε το θάνατο για να «καθαρίσει» τη Νορβηγία και την Ευρώπη από τους μετανάστες και όσους τους υποστήριξαν. Ξεκίνησε από το κυβερνητικό κτίριο στην καρδιά του Όσλο. Ντυμένος αστυνομικός, πάρκαρε το αυτοκίνητο, πυροδότησε τον εκρηκτικό μηχανισμό και έφυγε με τα πόδια. Σκότωσε 8 ανθρώπους αλλά δεν του ήταν αρκετό. Έφυγε και πήγε στο νησί Ουτόγια, έναν επίγειο παράδεισο που έγινε κόλαση για τους νεολαίους του κυβερνώντος Εργατικού κόμματος. Κι εδώ ντυμένος αστυνομικός, άρχισε να πυροβολεί όποιον βρισκόταν μπροστά του. Εν ψυχρώ πήρε 69 ζωές. Κι όταν τελείωσε, τηλεφώνησε στην αστυνομία: «τελείωσα, έλατε να με συλλάβετε» είπε. Πριν ξεκινήσει το φονικό έργο του, είχε ανεβάσει στο internet ένα μανιφέστο 1.500 σελίδων. Ένα πραγματικό παραλήρημα. Δεν έχασε στιγμή την ψυχραιμία του, ήξερε τι έκανε, το έκανε συνειδητά. «Ήταν αναγκαίο» είπε στον δικηγόρο του. Οι ειδικοί τον έβγαλαν τρελό και δε θα πάει φυλακή...
Η Βρετανία παραδίνεται στις φλόγες της αγανάκτησης
Όταν τον περασμένο Ιανουάριο φοιτητές που διαδήλωναν κατά των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση επιτίθονταν στο αυτοκίνητο του πρίγκιπα Κάρολου και της συζύγου του, Καμίλας, κάνεις δε φανταζόταν τι επρόκειτο να ακολουθήσει λίγους μήνες μετά. Ο θάνατος ενός 29χρονου στο Μπέρμιγχαμ από πυρά αστυνομικών (τον κατηγόρησαν ότι πυροβόλησε πρώτος αλλά η βαλλιστική δεν τους «κάλυψε») ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής των Βρετανών. Λονδίνο, Μπέρμιγχαμ, Λίβερπουλ, Μάντσεστερ, Τότεναμ και άλλες πόλεις της Αγγλίας παραδίνονται, κυριολεκτικά- στις φλόγες. Ο πρωθυπουργός Κάμερον είναι διακοπές και αργεί να επιστρέψει. Όταν το κάνει, βγάζει στους δρόμους 16.000 αστυνομικούς, ακόμη και κανόνια νερού. Η εντολή προς τους αστυνομικούς είναι να πυροβολούν ακόμη και με πλαστικές σφαίρες. Οι καταστροφές είναι πρωτόγνωρες. Ιστορικά κτίρια καταστρέφονται, ένας άνδρας δολοφονείται από τους ταραξίες γιατί τόλμησε να τους ζητήσει να μη βάζουν φωτιές σε κάδους, άλλοι τρεις νέοι παρασύρονται εν ψυχρώ από αυτοκίνητο. Η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια της αγανάκτησης, περνάει στο πλιάτσικο και τις καταστροφές χωρίς λόγο. Κλέβουν καταστήματα, καταστρέφουν περιουσίες. Αλλά και οι αστυνομικοί ρίχνουν λάδι στη φωτιά: δέρνουν όποιον βρουν μπροστά τους, αναγκάζουν πολίτες να γδύνονται στη μέση του δρόμου. Το πιο σοκαριστικό απ’ όλα είναι το ποιοι είναι οι ταραξίες: άνθρωποι της διπλανής πόρτας, της μεσαίας τάξης: από αθλητές και μοντέλα, μέχρι μανάδες και ανήλικά παιδιά.
Η πτώση και ο θάνατος του Μουαμάρ Καντάφι
«Θα πεθάνω στη Λιβύη σαν μάρτυρας» έλεγε και ξαναέλεγε ο Συνταγματάρχης από την ημέρα που η Αραβική Άνοιξη έφτασε και στη Λιβύη. Μήνες ολόκληρους, όσο κράτησε η εξέγερση, έμοιαζε εφτάψυχος. Χρειάστηκαν σχεδόν εννιά μήνες για να πέσει από την εξουσία. Πολύ πιο δύσκολα απ’ ό,τι ανέβηκε το 1969. Και χρειάστηκαν μερικά λεπτά, από τη στιγμή της σύλληψής του, για να «πληρώσει» αυτά τα 42 χρόνια εξουσίας. Ο λαός του ήταν εξοργισμένος. Και οι αντάρτες φρόντισαν να «φάνε» το κρύο πιάτο της εκδίκησης σαν να ήταν το τελευταίο τους γεύμα. 20 Οκτωβρίου, περίπου 14:30 το μεσημέρι, η φήμη «σκάει» σαν βόμβα. Και μετά από λίγο επιβεβαιώνεται: ο Συνταγματάρχης Καντάφι είναι νεκρός. Αιχμαλωτίστηκε ζωντανός, βασανίστηκε, σοδομίστηκε, εκτελέστηκε εν ψυχρώ. Ήταν μια τακτική που κι εκείνος είχε ακολουθήσει πολλές φορές. Η νεκροψία έδειξε ότι πυροβολήθηκε στο κεφάλι και στην κοιλιά. Μέχρι να ταφεί, η σορός του εκτέθηκε σε κοινή θέα. Τον κράτησαν σε ένα ψυγείο όπου πριν έβαζαν κρέατα ή λαχανικά. Τέσσερις μέρες μετά την εκτέλεση και τη δημόσια διαπόμπευσή του, παίχτηκε και η τελευταία πράξη του δράματος. Υπό το φόβο να γίνει ο τάφος του τόπος λατρείας, για όσους θα έμεναν πιστοί στο παλιό καθεστώς, κάνεις δεν έμαθε ποτέ το σημείο της ερήμου όπου τάφηκε. Νύχτα τον έθαψαν, μαζί με το γιο του Μουτασίμ, παρουσία μόνο 4 ιμάμηδων και όσοι ήταν εκεί ορκίστηκαν στο Κοράνι να μην αποκαλύψουν ό,τι είδαν και ό,τι ήξεραν. Λίγες μέρες μετά, ένα γράμμα του Καντάφι όπου εκλιπαρούσε τον Μπερλουσκόνι να μεσολαβήσει για να σταματήσουν οι ΝΑΤΟϊκοί βομβαρδισμοί αποκάλυψε πως η διεθνής πολιτική σκηνή δε θα σταματήσει ποτέ να είναι μια ζούγκλα, ένα παιχνίδι εξουσίας με το φόντο πάντα μαύρο, όπως και το πετρέλαιο.
Σκάνδαλο υποκλοπών συγκλονίζει τη Βρετανία και την αυτοκρατορία Μέρντοχ
Τύφλα να έχουν ο... Τόμπρας και ο Μαυρίκης! Εδώ στην Ελλάδα, το σκάνδαλο των υποκλοπών το «θάψαμε» μαζί με όλα τ’ άλλα. Αλλά στη Βρετανία τα πράγματα είναι αλλιώς! Εφημερίδες του ομίλου Μέρντοχ είχαν παγιδεύσει τα τηλέφωνα περισσότερων από 4.000 ανθρώπων, ακόμη και κάποιων που είχαν φύγει από τη ζωή! Ανάμεσά τους μέλη της βασιλικής οικογένειας, ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας, Γκόρντον Μπράουν, ηθοποιοί, τραγουδιστές, πολιτικοί. Το σκάνδαλο ξεκίνησε από την εφημερίδα News Of The World, που παραδέχτηκε την εμπλοκή της και οδηγήθηκε στο κλείσιμο. Η Ρεμπέκα Μπρουκς, δεξί χέρι του Ρούπερτ Μέρντοχ συνελήφθη, όπως και συνεργάτης του Βρετανού πρωθυπουργού, ενώ ο ίδιος ο Μέρντοχ, μαζί με το γιό του Τζέιμς, έδωσε εξηγήσεις στη Βουλή, ζήτησε συγγνώμη, αλλά είπε ότι δεν ήξερε ακριβώς τι συνέβαινε! Το ντόμινο έφτασε και ως τη Σκότλαντ Γιάρντ, με τον αρχηγό και τον υπαρχηγό να… εγκαταλείπουν το καράβι. Μοιάζει περισσότερο με σενάριο ταινίας, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Και το…γλυκό των όσων έγιναν ήρθε να «δέσει» ο θάνατος του Σον Χορ, του δημοσιογράφου που αποκάλυψε το σκάνδαλο των υποκλοπών. Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του, στις 18 Ιουλίου, αλλά η αστυνομία εκτίμησε πως οι συνθήκες θανάτου του, δεν είναι διόλου ύποπτες!
Το τέλος ενός πολέμου στο Ιράκ που δεν είχε νικητές
Το 2011 ήταν το τέλος μιας ολόκληρης εποχής για τους Αμερικανούς, που μετά από 9 ολόκληρα χρόνια αποχώρησαν από το Ιράκ και με τις δύο πλευρές να έχουν πληρώσει με αίμα αυτή την παρουσία. Ήταν τον Μάρτιο του 2003 όταν έγινε η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, γεγονός που οδήγησε στην ανατροπή και το θάνατο του Σαντάμ Χουσεΐν και των γιων του. Τον Δεκέμβριο του 2011 και λίγο πριν εκπνεύσει και αυτός ο χρόνος, τα αμερικανικά στρατεύματα αποχώρησαν με τις απώλειες να είναι δυσβάστακτες κυρίως για τους Αμερικανούς. Αυτό φάνηκε και από τις δηλώσεις του αμερικανού προέδρου, Μπάρακ Ομπάμα ο οποίος δεν χαρακτήρισε νίκη την έκβαση του πολέμου και πώς θα μπορούσε άλλωστε όταν η γη του Ιράκ είχε βαφτεί με το αίμα χιλιάδων αμερικανών στρατιωτών και δισεκατομμύρια δολάρια στον αέρα. Ο πόλεμος, στοίχισε τη ζωή σε 100.000 Ιρακινούς και περισσότερους από 4.500 Αμερικανούς.
H χρονιά που γονάτισε την Ιαπωνία
Καμία άλλη χώρα το 2011 δεν δέχθηκε τέτοιο πλήγμα σε όλους τους τομείς! Η Ιαπωνία γύρισε πολλά χρόνια πίσω από μία σύγχρονη υπερδύναμη με πολλές προοπτικές. Στις 11 Μαρτίου ο χρόνος σταμάτησε για την Ιαπωνία όταν δέχθηκε τον ισχυρότατο χτύπημα από τον σεισμό των 8,9 βαθμών, ο μεγαλύτερος σεισμός που έπληξε ποτέ τη χώρα και μάλιστα μετατόπισε τη βόρεια Ιαπωνία κατά δύο μέτρα. Ο εφιάλτης όμως δεν τελείωσε εκεί και αφού τα κτίρια σταμάτησαν να σείονται συθέμελα, ένα εφιαλτικό τσουνάμι, ένα τεράστιο υδάτινο τείχος σάρωσε τις βορειοανατολικές ακτές της χώρας, παρασέρνοντας στον υγρό τάφο 15.389 νεκρούς και αφήνοντας πίσω του βιβλικές καταστροφές και έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στην Φουκοσίμα να καταρρέει και να προκαλεί τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή της δεκαετίας. Περίπου 550.000 άτομα αναγκάστηκαν να απομακρυνθούν από τον τόπο κατοικίας τους, είτε επειδή έχασαν το σπίτι τους από το τσουνάμι, είτε επειδή κατοικούν σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από τον πυρηνικό σταθμό. Η χώρα από τα τρία αυτά χτυπήματα, υπέστη πλήγμα ανεπανόρθωτο, η οικονομία πέρασε σε ύφεση και φυσικά ο τουρισμός καταποντίστηκε, ενώ οι συνέπειες από το πυρηνικό ατύχημα θα δημιουργούν για πολλά χρόνια πρόβλημα στους κατοίκους της χώρας.
Η καμαριέρα που “σκότωσε” πολιτικά τον Στρος Καν
Το 2011 στιγματίστηκε από έναν θάνατο! Έναν πολιτικό θάνατο ενός ανθρώπου που εξαιτίας μίας καμαριέρας έχασε τον προεδρικό θώκο της Γαλλίας. Ο λόγος για τον Στρος Καν με την υφήλιο να παρακολουθεί έναν από τους πιο ισχυρούς άντρες του κόσμου, σιδεροδέσμιο, αξύριστο και σε κακό χάλι. Ο χρόνος για τον διευθυντή του ΔΝΤ σταμάτησε στις 14 Μαΐου, όταν η 32χρονη καμαριέρα του ξενοδοχείου Sofitel της Νέας Υόρκης τον κατήγγειλε για σεξουαλική επίθεση. Ο Στρος Καν συνελήφθη στο αεροδρόμιο JFK, του απαγγέλθηκαν κατηγορίες και τέθηκε υπό κράτηση. Μάλιστα, τα αμερικανικά μέσα τον “ρήμαξαν” κυριολεκτικά στέλνοντας σε όλο τον κόσμο τις εικόνες του με τις χειροπέδες στα χέρια. Ως αποτέλεσμα ήταν να παραιτηθεί από τη θέση του στο ΔΝΤ και φυσικά να ξεχάσει μία για πάντα τις φιλοδοξίες του για να διεκδικήσει με τρομερές αξιώσεις τη γαλλική προεδρία. Και ενώ όλα έδειχναν πως ο Στρος Καν θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή, τελικά οι καταθέσεις της καμαριέρας προκάλεσαν αμφιβολίες και ο Ντομινίκ Στρος Καν απελευθερώθηκε. Με την άφιξή του όμως στη Γαλλία οι ερωτικές περιπέτειες του γάλλου πολιτικού δεν τελείωσαν καθώς υπήρξαν καταγγελίες της δημοσιογράφου Τριστάν Μπανόν για σεξουαλική επίθεση, αλλά ποτέ δεν παραπέμφθηκε για αυτή την υπόθεση σε δίκη. Από τότε πολλά γράφτηκαν για τις ακόλαστες επιθυμίες του Στρος Καν, ενώ πολλοί ήταν και εκείνοι που έδειχναν πίσω από αυτή την υπόθεση σκευωρία από το κόμμα του Νικολά Σαρκοζί.
Παγκόσμιο κίνημα οι “Αγανακτισμένοι”
Το 2011 γέννησε χιλιάδες δεινά για τους πολίτες όλου του κόσμου! Μέσα σε αυτή τη δυσχερή κατάσταση όμως γεννήθηκε και ένα κίνημα πολιτών που δημιούργησε πολλές ελπίδες για ανατροπή όλων όσων ξέραμε. Ο λόγος για τους “Αγανακτισμένους”, πολίτες απλούς που συγκεντρώνονταν σε πλατείες και διαδήλωναν την αγανάκτησή τους για τις πολιτικές λιτότητας ανά τον κόσμο. Πολίτες σε 951 πόλεις σε 82 χώρες του κόσμου διαδήλωναν υπό το σύνθημα“Ενωμένοι για την παγκόσμια αλλαγή” κατακλύζοντας τους δρόμους και τις πλατείες και φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στην εταιρική απληστία και την ανισότητα. Η γενέτειρα του κινήματος θεωρείται η Ισπανία, με τους πολίτες μάλιστα τότε να καλούν και τους Έλληνες να ξυπνήσουν και να βγουν στους δρόμους. Κι έτσι γεννήθηκε το κίνημα των Αγανακτισμένων της Ελλάδας, το οποίο όμως έσβησε σιγά σιγά. Μάλιστα, τον Νοέμβριο στη Νέα Υόρκη έγινε επιχείρηση εκκένωσης των Αγανακτισμένων από το πάρκο Ζουκότι, όπου είχαν κατασκηνώσει από τον Σεπτέμβριο. Oι αστυνομικοί που επενέβησαν για να εκκενώσουν τον καταυλισμό του κινήματος "Καταλάβατε την Γουόλ Στριτ" (Occupy Wall Street) στη Νέα Υόρκη και οι σκηνές στο πάρκο Ζουκότι ήταν εκατοντάδες. Η πρόσβαση στην πλατεία Ζουκότι απαγορεύθηκε, η περιοχή αποκλείσθηκε και η πλατεία "οχυρώθηκε" με μεταλλικά φράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου