Η Ελένη Ψυχούλη διασχίζει το Πρώτο Πόδι...
Στο Πρώτο Πόδι της Χαλκιδικής θα μπορούσες να πας μόνο και μόνο για να ψωνίσεις μια γούνα από τις μπουτίκ της Καλλιθέας. Όταν τα άλλα θέρετρα πουλάνε στη μόστρα τους αντηλιακά, κινέζικα μαγιό με ενίσχυση, βατραχοπέδιλα και μάσκες, η Καλλιθέα ντύνει τις βιτρίνες της με κουνέλια, βιζόν,
λαγούς με πετραχήλια-και εν πάσει περιπτώσει δεν είμαι εγώ η ειδική για να σου κρίνω την ποιότητα της ρενάρ-θα σου πω μόνο πως μαγεύτηκα με τα πατρόν, τα κοψίματα και τα μοντέλα, στην Αθήνα κανένα μαγαζί δεν μου είχε πει πως η γούνα ως είδος είχε περάσει σε μια new fashion era εποχή, που δεν αφορά μόνο τη γιαγιά μου. Χαζές είναι οι Ρωσίδες που τις αγοράζουν με το κιλό; Το Πρώτο Πόδι δεν βγαίνει πρώτο στα καλλιστεία της Χαλκιδικής, είναι όμως, το πιο πανηγύρι, το πιο αλλοπρόσαλλο, το πιο ενδιαφέρον, τελικά. Το μάτι γεμίζει πεύκο, βίλες με γκαζόν, βίλες απομεινάρια του '60, τροχόσπιτα και λυόμενα, οι διακοπές του πλούσιου του μικρομεσαίου και του κάμπινγκ, του ρώσου μεγιστάνα και του συνταξιούχου από την Πολίχνη, η Σάνη-τουριστικό κράτος εν κράτει-, Angels της συμπρωτεύουσας στο club του Αντώνη Κανάκη, Ρωσίδες καλλονές και εστέτ Σκανδιναβοί, τουριστικά τρενάκια που σε ξεναγούν στον κεντρικό-νυφοπάζαρο δρόμο σε κινεζάδικα, φαστφουντάδικα και καφετέριες της συμφοράς, πίσω από την πρόσοψη παντός είδους διαμάντια, να διαλέξεις στον πιο πολυσυλλεκτικό τουριστικό σωρό. Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου